(wyczerpać się)

См. также в других словарях:

• wyczerpać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyczerpywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyczerpywać się – wyczerpać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być zużywanym, kończyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapas papieru do kopiarki wyczerpał się. Baterie w zegarku wyczerpały się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… …   Słownik języka polskiego

• wypompować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, wypompować siępuję się, wypompować siępuje się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się, wyczerpać się, wykonując pracę fizyczną, ćwiczenia gimnastyczne itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie jestem w stanie dłużej biec,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmordować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} utrudzić się, zmęczyć się, wyczerpać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmordować się ciężką pracą. Zmordował się szybkim biegiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyprztykać się — dk I, wyprztykać sięam się, wyprztykać sięasz się, wyprztykać sięają się, wyprztykać sięaj się, wyprztykać sięał się pot. «wydać, roztrwonić, wyczerpać wszystko, co się miało» Wyprztykać się z forsy, z pomysłów …   Słownik języka polskiego

• wymęczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} męcząc się, wyczerpać swoje siły; namęczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymęczył się ćwiczeniami fizycznymi. Wymęczył się rozmową z nieproszonym gościem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… …   Słownik języka polskiego

• skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

• przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… …   Słownik języka polskiego

• wymęczyć — dk VIb, wymęczyćczę, wymęczyćczysz, wymęczyćmęcz, wymęczyćczył, wymęczyćczony 1. «męcząc wyczerpać czyjeś siły; zmęczyć bardzo» Wymęczyć ucznia na egzaminie. Ktoś wymęczony długą podróżą. 2. «zrobić, wykonać coś z wielkim trudem, wysiłkiem;… …   Słownik języka polskiego